Do Starej Kuźni na poszukiwanie trzeciej wieży

Wtorek, 23 grudnia 2014 · dodano: 03.01.2015 | Komentarze 0

Do południa odwiedziłem trzy miejsca na mieście, a gdy wróciłem do domu okazało się, że w zasadzie nie ma już przy czym pomagać. Korzystając więc z okazji, oraz z Aneczkowej zachęty, udałem się na rowerową przejażdżkę. Cel miałem jasno nakreślony: odczytać mapę wież obserwacyjnych. Najbliższa taka mapa była w Starej Kuźni.



Było ciepło jak na grudzień. Ba! Temperatura przypominała bardziej jesień, niż środek zimy tuż przed świętami! Byłem jedynym rowerzystą na azotowym skrócie. Jadąc rozmyślałem o rowerze, to znaczy o szosówce i o Kosi. Mam zamysł dla dalszych rowerowych jazd, ale muszę mieć sprawny sprzęt. Trzeba w końcu coś z tym zrobić. Gdy zjechałem z asfaltu w kierunku lasu, droga zamieniła się w błotnistą breję, wymieszaną z jakimś ciepłowniczym odpadem. Całość miała szary kolor i nieciekawą konsystencję. Zamontowane błotniki uspokajały myśli :-) Pierwszy postój miałem w miejscu, gdzie miałem zjeżdżać z głównego leśnego traktu - chwilę wcześniej w napęd wkręcił się mały badyl i trzeba go było stamtąd wydostać. Dalej pędziłem mocno przed siebie, w pewnym momencie hamując awaryjnie przed rozległą kałużą. W następne kałuże już wjeżdżałem, by choć trochę obmyć opony umorusane błotem leżącym na leśnej drodze. Pod koniec trasy, las żywo wyglądał jak w środku jesieni. I gdzie tu zima?
Na miejscu pstryknąłem kilka fotek i ruszyłem w drogę powrotną. Zrobiło się szaro i do głosu doszedł też wiatr. Wyglądało na to, że z mojego planu naprawy średniej będą nici. Przez większą część asfaltowego etapu, kręciłem jednak korbą w miarę szybko i miarowo :-) Chyba znów podświadomie wybieram wysoką kadencję ;-) Między drzewa zjechałem zgodnie z planem w miejscu, gdzie jeszcze nie jechałem. Ku mojemu zdziwieniu wyjeżdżając zza wzniesienia, natknąłem się na kolejną wieżę obserwacyjną! To ile ich w końcu jest? Do tej pory żyłem w przekonaniu, że są trzy. Nie ujechałem daleko, gdy "zaliczając" kolejną kałużę, wjechałem w ukrytą w niej przeszkodę, zaliczając szlaga na felgę. Aż się zatrzymałem, ale na szczęście nic się nie stało. Niedługo potem czekał mnie kolejny postój - znowu musiałem wygrzebywać jakiegoś badyla z kasety. Siedział mocno zawinięty i zajęło mi to nieco dłuższą chwilę. Co by nie było, Antek przyjął dziś na siebie niemałą dawkę brudu. Niebawem doturlałem się do Odry, ponownie mocząc opony w szarej brei. Jechałem sobie spokojnie najbardziej suchym fragmentem drogi, gdy wtem znad przeciwka nadjechała ciężarówka, wychlapując z kałuż cały syf tak, że nie było już jak przejechać dalej, nie brudząc bardziej kół. Z drugiej strony nie bardzo mi to przeszkadzało, gdyż Antek to przecież rower do zadań specjalnych ;-) Asfaltem nie popędziłem zanadto, stawiając bardziej czoła wiatrowi. Najgorzej było na azotowym skrócie, gdzie kilka razy wyraźnie mocniej zawiało. Na miejscu gdy odstawiałem Antka, powiedziałem sobie w myśli "dzięki Kosia", zdając sobie z tego sprawę po ułamku sekundy. Muszę czym prędzej wprowadzić swój zamysł w życie i doprowadzić ją do prawidłowego stanu!

Pierwszy postój spowodowany warunkami na leśnej drodze. Błota było całkiem sporo ;-)


Gdzieś w środku lasu :-)


Krótko przed Starą Kuźnią. Jak widać więcej w grudniu jesieni, jak zimy.


Stara Kuźnia i leśnicza wieża przeciwpożarowa.


Chwilę po zjechaniu z asfaltu.


Trzymając się nowo wytyczonej trasy, ku swojemu zaskoczeniu natrafiam na jeszcze jedną wieżę obserwacyjną.


Ujechałem niewiele i znów coś wplątało się w napęd. Wyciąganie zasupłanej gałązki trwa kilka chwil.


Ostatni leśny fragment. Niebawem ponownie będę przeprawiał się przez zaszlamioną drogę.