Cabo da Roca 2016, dzień 11

Niedziela, 5 czerwca 2016 · dodano: 14.10.2016 | Komentarze 0

Ostatnie kilometry w Hiszpanii upłynęły na stawianiu czoła wiatru – wiało to z zachodu, to z południa. Za Salamanką przycisnąłem nieco. Droga wiodąca wzdłuż autostrady była bardzo spokojna! Aż do samego Sancti Spiritus minęło mnie może tylko trzydzieści samochodów, w tym większość już w końcówce tego odcinka. Po drugiej stronie granicy dość często zerkałem w górę na przelatujące samoloty. Za kilka dni i mnie to czeka. Już mocno tęsknię za swoimi... Na sam koniec dnia – poszukując noclegu – zaliczyłem szybki zjazd :-) Ominęły mnie natomiast najprawdopodobniej fajne widoczki, które mógłbym podziwiać za dnia.

Wczoraj rozbijałem się o zmroku :-) Przez wiele kilometrów nie mogłem wypatrzeć dobrej miejscówki, aż w końcu zjechałem po prostu w pole, gdzieś na hiszpańskiej prowincji. To był pierwszy taki mój wyprawowy nocleg w życiu - z dala od wszystkich ludzi. Na tej wyprawie nie miałem absolutnie żadnych hamulców :-) O poranku zastał mnie cudny widok... :-)


Dzień dopiero się budził, a ja już w trasie :-) Nowy dzień, nowe kilometry! I tyle już w nogach... Tyle już zdołałem pokonać! Piękno tej drogi jest wspaniałe!


Przymusowy postój w drodze do Salamanki :-)


Salamanka, gdzie trafiłem na ustrudnienia z powodu jakiegoś dziwnego biegu :-) Policja kierowała ruchem, niektóre ulice zupełnie były zamknięte :-)


Katedra w Salamance.


Widok na Salamankę z wzgórza. Kilka minut odpoczynku na barierce ;-)

Ostatnia prosta! :-) To zdjęcie staje się symbolem tego wyjazdu... Za Salamanką miałem przed sobą już ostatni hiszpański etap... Prosta jak strzała asfaltowa droga do granicy z Portugalią...! Ocean był już prawie na wyciągnięcie ręki! Czułem go już pod skórą! Tyle kilometrów, trudów i koncentracji na celu już za mną. Celu z oczu nie straciłem nawet na moment! Świadomość tego gdzie się znajduję, wręcz niosła mnie do przodu!


Na całym stu kilometrowym odcinku minęło mnie może trzydzieści samochodów, w tym ponad połowa już tuż przed Ciudad Rodrigo. Skwar z nieba, a naokoło nikogo...


Krótki postój tuż za Las Cantinas. Na horyzoncie Góry Kastylijskie, na które zerkałem bardzo często podczas tego ostatniego etapu. Poniekąd w ten sposób żegnałem się z piękną Hiszpanią.


Tuż za Martin de Yeltes jadąc mocno rozpędzony, najechałem na grzejącą się w słońcu żmiję. Było trochę adrenaliny...!


Nasza swojska Zimna Wódka ;-)


Gorąco nie ustępuje... Radość z jazdy jest jednak nieustanna! Podróży towarzyszą do tego ładne widoki :-)


Wjazd do Ciudad Rodrigo.


Zmęczony drogą przystaję na zakupy na stacji benzynowej. Jest również okazja, by na chwilę zejść z siodełka.


Z Hiszpanią żegnam się podjazdem, oraz pięknymi widokami :-) Wiem, że przede mną cel, ale już trochę robi mi się tęskno...


Ostatni kraj na tej wyprawie. Jeszcze dziesięć dni temu byłem w zupełnie innym miejscu - zarówno fizycznie, jak i mentalnie!


Tęsknię już za rodziną, a przelatujące wysoko nad głową samoloty skłaniają ku małej refleksji. Za kilka dni i ja też tak będę. A później już dzieci i Aneczka... :-)


Zamek w Sabugal. Niestety już robi się ciemno i muszę uciekać, ale Portugalia od samego początku pokazuje, że to kraj o bardzo długiej tradycji!