Do boju Polsko!

Piątek, 8 czerwca 2012 · dodano: 18.12.2012 | Komentarze 0

Nie pojechałem dziś do pracy na rowerze. Pogoda rano była niepewna, ale zaczęła szybko poprawiać się, gdy wszedłem do biura. Po południu było już bardzo słonecznie, dlatego pół-żartem stanąłem przed dylematem, czy oglądać mecz, czy pójść na rower ;-) Oczywiście wybrałem tą pierwszą opcję, ale gdy tylko zabrzmiał ostatni gwizdek, momentalnie zebrałem się do wyjścia, aby ochłonąć z nagromadzonych emocji :-)



Ruszyłem dynamicznie w kierunku, skąd w czasie meczu dochodziły głośne odgłosy trąb. Czyżby na placu stał jakiś telebim? Pedałowałem szybko przekonując się po chwili, że źródłem hałasów byli chłopcy, których minąłem wyjeżdżając z osiedla. Nie zmieniając tempa dojechałem do końca ulicy i zwróciłem się w kierunku Brzeziec. Początkowo moim zamysłem było, aby jedynie objechać Pogorzelec, ale uznałem że będzie to oznaczało zbyt szybki powrót. Starając się utrzymywać żywą kadencję, dojechałem do wylotu z Kędzierzyna, zjeżdżając z głównej. Tempo troszkę spadło, zacząłem rozglądać się na boki i w pewnym momencie na łączce przy jednym z domów zauważyłem konfrontację Yorka i dużego, czarnego kota :-) Od razu przypomniał mi się Benek :-) Specjalnie zatrzymałem się, aby poczekać na finał tego spotkania :-) Widok zwierząt siedzących naprzeciw siebie w pewnej odległości, był naprawdę przedni! :-) Psiak odpuścił całkiem szybko najpierw odwracając się w stronę posesji i niemalże wycofując się jednocześnie :-) Ruszyłem znowu niebawem docierając do głównej. Po drugiej stronie pozwoliłem sobie na małą szarżę po wąskiej ścieżce, co było przyjemnym przeżyciem :-) Azotowy skrót przejechałem już spokojniej, ale wciąż utrzymywałem dobre tempo, przypominając sobie o konieczności dopieszczenia Kosi w niedalekiej przyszłości. Zakończenie wyjazdu było niespodziewane i wywołało uśmiech zaskoczenia na mojej twarzy: przed klatką znalazłem drugą z kartek książki serwisowej, które wywiało mi w czwartek z balkonu :-) Pierwszą z nich znalazłem na sąsiedniej posesji, a druga wsiąkła niczym kamfora. Do dzisiaj... :-)