Czechy 2011, PODSUMOWANIE

Niedziela, 31 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

Pokaż trasę GPS

Z pewnością Czechy mają dużo do zaoferowania turyście. Na pewno jednak brakuje tam dobrej pogody. Podczas całego siedmiodniowego pobytu, miałem tylko jeden w pełni słoneczny dzień. Z drugiej jednak strony - mimo finału - pod tym względem i tak było lepiej, niż się obawiałem. Muszę też jednak przyznać, że potwierdziło się to, o czym pomyślałem sobie na początku wyprawy. Przede wszystkim interesują mnie jednak twory naturalne, a nie te stworzone przez człowieka. I tak więc muszę uznać, że największe wrażenie, zrobiła na mnie absolutnie bezsprzecznie Szosa Stu Zakrętów. Polecam ją każdemu pasjonatowi dwóch kółek, a w myśli cicho liczę na to, że był to taki wstęp do przejazdu Szosą Transfogaraską w przyszłym roku. Na pewno też - mimo krótkiego pobytu i przejazdu - zebrałem sporo doświadczenia. Na pewno dużo więcej, niż rok temu. Utwierdziłem się też w przekonaniu, że - mimo tegorocznych, doprawdy świetnych miejscówek - od przyszłego roku, będę chciał praktycznie zrezygnować z noclegów na dziko.
Podsumowując, uważam że mimo oczywistego, negatywnego wpływu pogody, był to udany wyjazd. Ze względu jednak na krótkie ramy czasowe jak i dystans, wolałbym nazwać go rajdem, a nie wyprawą.
Słów jeszcze kilka o Antku, który bardzo dzielnie spisał się na trasie. Trzeba przyznać, że warunki do jazdy miał momentami naprawdę złe, a mimo wszystko przez cały czas w 100% perfekcyjnie spełniał swoją rolę. Rowerek do zadań specjalnych, jak się patrzy :-) No i ta aparycja! :-) Zżyliśmy się przez tych kilka dni... :-)

STATYSTYKA WYPRAWY:
Czas wyprawy: 8 dni (24-31 lipca)
Dystans pokonany rowerem: 765,2 km
Dystans ogółem: 1280 km
Najniższa dzienna średnia prędkość: 15.02 km/h
Najwyższa dzienna średnia prędkość: 17.80 km/h
Najniższy dzienny przebieg: 67.83 km
Najwyższy dzienny przebieg: 118.07 km
Prędkość maksymalna: 57.20 km/h

Czechy 2011, dzień 8

Niedziela, 31 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

Pokaż trasę GPS

godzina 21:30

Około godziny dziewiętnastej wszedłem do domu, ucinając sobie jeszcze przedtem pogawędkę z sąsiadem. Z miejsca wszedłem do wanny :-) W domu nikogo nie było - nie uprzedzałem o swoim wcześniejszym powrocie. Gdy się zjawili, pogadałem ze wszystkimi, odsapnąłem...
Podczas jazdy pociągiem do Bohumina zdrzemnąłem się nawet. Sam Bohumin przywitał mnie deszczem. Sprawdziłem, czy na rozkładzie nie ma połączenia do Raciborza i po stwierdzeniu braku takowego, ruszyłem przed siebie. Dodatkowo już po polskiej stronie, zaczęło dosyć mocno wiać. Co gorsza był to oczywiście wiatr w twarz, co wpływało oczywiście na wydajność mojej jazdy. Początkowo mnie to irytowało i wkurzało, ale przypominając sobie swój ubiegłoroczny powrót stwierdziłem, że nie ma co robić ciśnienia. Po drodze pokazałem jeszcze Antkowi ruiny zamku w Tworkowie ;-) W Raciborzu wstąpiłem na stację PKP, ale najwcześniejszy pociąg do Kędzierzyna, odjeżdżał dopiero po godzinie siedemnastej. Nie było sensu czekać półtorej godziny - później po drodze stwierdziłem, że chyba by mnie skręciło :-) Jechałem więc sobie powolutku :-) Nawet deszcz przestał padać, powracając dopiero mniej więcej w połowie drogi do Koźla. Na trasie widziałem i zająca (który uciekł spod obiektywu aparatu) i sarny. Pod koniec trasy, robiłem już dosyć częste przystanki. Od tych kilku dni nie miałem problemów z siedzeniem, a dziś tak. Mimo to jechało mi się sympatycznie. Duża w tym zasługa Antka, który stał się rowerem do zadań specjalnych.

PODSUMOWANIE:
DST: 72,17 km AVS: 17,1 km/h TM: 4:11:43 MXS: 40,9 km/h

Czechy 2011, dzień 8

Niedziela, 31 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

godzina 11:15

No i stało się. Jestem w pociągu do Bohumina. Być może będzie stamtąd odjeżdżał osobowy do Kędzierzyna. To już koniec wyprawy.
Rano czułem się niewyspany, ale zebrałem się dosyć szybko. Wciąż padał deszcz, jak zresztą pewnie i całą noc. Mnie nad ranem przypomniało się, że przecież zapomniałem wziąć buty do wysuszenia... Jakoś to wytrzymam - na stację nie jest daleko. Nieco jednak zakręciłem się, gdy opuszczałem pensjonat, bo zbyt wcześnie wrzuciłem klucze do skrzynki na listy - tak jak to było umówione - nie sprawdzając wcześniej, czy brama jest otwarta. Była zamknięta :-) Na szczęście właścicielka pojawiła się w samą porę :-) Nawet serdecznie uściskaliśmy sobie dłonie i wyruszyłem...
Czekała mnie podróż pełna wrażeń. Wpierw pociąg do Brna, był opóźniony o pół godziny (trochę zbyt wcześnie pochwaliłem czeską kolej), a następnie okazało się, że w Jihilavie będę musiał przesiąść się do autobusu. Na szczęście przebiegło to bardzo szybko i bardzo sprawnie. Nawet Antosiowi nakazano jechać w kabinie pasażerskiej :-) Dobrze, że jechaliśmy razem - byłem dużo spokojniejszy. Jechaliśmy bezpośrednio do Brna autostradą, na której nieźle nas wytrzęsło. Antek dosłownie podskakiwał. Na miejscu uczynny kierowca pomógł mi trzymając rower, podczas gdy ja zakładałem sakwy. Oczywiście ta pomoc była zbędna, ale duży plus dla niego :-) Udałem się na dworzec, gdzie okazało się, że będę miał pociąg nie do Ostravy, ale już do Bohumina :-) Trochę się więc poszwędałem, aby załatwić nam podróż, podjadłem i wkrótce zapakowaliśmy się do wagonu.





Trochę szkoda mi już opuszczać Czechy, ale za oknem wciąż widać szarą warstwę chmur. Tak jak sądziłem już wczoraj, przyszedł jakiś front i nie ma sensu czekać tu dłużej na poprawę aury. Na dobrą sprawę może zacząć padać w każdej chwili. Sądzę jednak, że co do Brna, to do trzech razy sztuka, a przy okazji podjadę też do zamku Pernstejn. Połączenie już znam :-)

Czechy 2011, dzień 7

Sobota, 30 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

Pokaż trasę GPS

godzina 22:17

Dzisiejszy dzień był nie tylko najchłodniejszym i najbardziej wietrznym na całej wyprawie, ale także najcięższym. Spędziłem na przystanku w Cervenej prawie cztery godziny (po 19:30 wyjeżdżałem spod zamku), obserwując jak toczy się tutejsze turystyczne życie, oraz to jak z biegiem czasu zamiera. Błędem było to, że nie potrafiłem podjąć decyzji w krytycznym momencie wiedząc dodatkowo, że szanse na to, iż deszcz ustanie są praktycznie żadne. Pod względem czasu i podejścia do sytuacji, ubiegłoroczny Mosnov był dużo lepiej rozegrany. Gdy już ruszyłem się z miejsca i dotarłem do owego zamku na wodzie, byłem minimalnie zawiedziony. O ile gdyby pogoda dopisała, to byłby to bardzo fajny przystanek na trasie, ale tłuc się tyle (i tak ;-) ) po to, aby zobaczyć domek z czerwoną elewacją... Według mnie godny polecenia, jeśli ktoś byłby tu przejazdem, choć muszę też stwierdzić, że swój urok - nawet całkiem duży - to on ma :-) Trzeba było jednak ruszać w drogę, a deszcz wciąż nie ustawał. Zauważyłem podczas tegorocznego wyjazdu, że w takich warunkach jadę jakoś szybciej, energiczniej. Tak było i teraz. Zewsząd otaczały mnie chmury, widoczność ograniczona była z powodu spadających kropel. Miałem też świadomość, iż do końca nie mam pewności, jak to się wszystko skończy. Plan był taki, aby dotrzeć do Jindrichuv Hradec na stację kolejową i stamtąd w miarę możliwości jeszcze dziś do Brna, lub Ostravy. Niestety podczas drogi nie mogłem podziwiać mijanych okolic, a były one naprawdę urocze. Muszę też przyznać, że i Antek spisał się świetnie. Gnaliśmy razem równo :-) Na miejsce dojechaliśmy przemoczeni do ostatniej nitki. Wszedłem do stacji, ignorując kompletnie zakaz wprowadzania rowerów, ale strażnik zakończył swą interwencję, jedynie na krótkim pouczeniu. Czyżbym wyglądał aż tak źle? ;-) Okazało się, że dziś nie odjeżdża już żaden pociąg do Brna, nie mówiąc już o Ostravie. Kupiłem więc bilet na poranny pociąg i zapytałem jeszcze o jakąś ubytovnę, dostając w odpowiedzi ulotkę. Pierwszą z nich znalazłem już całkiem szybko. Był to prywatny pensjonat, w którym kobieta zażyczyła sobie aż 500 Kc! Padłem. Po bezowocnej negocjacji (bo co to jest marne 50 Kc) zapytałem, gdzie mogę znaleźć tańszy nocleg. Został mi jeden wskazany, ale na mieście nikt nic nie wiedział. Tak to już bywa. Gdy nie potrzebowałem, znajdowałem lokum ot tak po prostu, a teraz? Ciemna noc, z nieba się leje, ja przemoczony i w dodatku pośrodku jakiegoś miasta, gdzie nie bardzo mogłem zidentyfikować mniejsze ulice, nie znając jego planu. I jeszcze jak na złość same hotele i pensjonaty umieszczone w takich budynkach, że na bank koszt noclegu byłby tam bardzo wysoki, nie mówiąc już o tym, że pewnie nie chcieliby przyjąć tam takiego flejtusa jak ja. Kręcąc się tam w poszukiwaniach lokum, zapytałem chyba ze dwudziestu ludzi, ale... wiadomo. Nikt nic nie wie. Swoją drogą, to zauważyłem, że owe Jindrichuv Hradec, to bardzo klimatyczne miasto. Można by było zatrzymać się tu na kilka dni. Tymczasem podjąłem decyzję, że wrócę do pierwszej miejscówki. Nie było przecież sensu ganiać po nocy w takich warunkach. Tym razem doszedłem do porozumienia z właścicielką i zostałem przyjęty. Dostało mi się nawet kawałek dobrego makowca :-)
Trochę szkoda mi, iż nie zobaczę zamku Pernstejn. Co prawda ominąłem już kilka miejsc podczas tej wyprawy, ale tak trochę szkoda mi odjeżdżać stąd, bez jakiegoś akcentu. Z drugiej zaś strony i tak zamierzałem wrócić lada dzień. Bardzo dużo namieszała tu pogoda, ale może to i dobrze. Doświadczenie, to przecież bardzo ważna sprawa, a do Czech jeszcze pewnie wrócę. Tak jak zamierzałem, pewnie kiedyś na weekend ;-)
Dziwne to nastawiać budzik na urlopie, czy wyprawie... :-)

PODSUMOWANIE:
DST: 80,09 km AVS: 17,7 km/h TM: 4:30:38 MXS: 47,5 km/h

Czechy 2011, dzień 7

Sobota, 30 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

godzina 16:27

Od godziny jestem w Cervena Lhota, ale niestety cały czas pada. Niestety moje obawy są takie, że będzie lało już do końca dnia. Szkoda, bo dziś wyraźnie teren jest lżejszy i mógłbym pokonać więcej kilometrów. Mimo wszystko wciąż mam zamiar być w poniedziałek rano w Brnie i stamtąd wyruszyć pociągiem do Ostravy. Mam nadzieję, że pogoda nie zepsuje mi tych planów.

Czechy 2011, dzień 7

Sobota, 30 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

godzina 14:16

Pisząc ten tekst, pochylam się w nieco za niskim przystanku w miejscowości Visnova, a za podkładkę robi Antkowe siodełko :-) Mniej więcej od godziny padał deszcz, ale był on nawet pomocny, bo jechało się bardziej rześko. Dopiero teraz jego intensywność zwiększyła się na tyle, że postanowiłem się zatrzymać. Wcześniej miałem nieco większy i bardziej wymagający przystanek. Droga po której jechałem, nagle urwała się z powodu remontu, bez możliwości objechania ogrodzenia - z jednej strony był staw, a z drugiej rzeczka. Te ciecie nawet żadnego znaku nie dały odpowiednio wcześniej! Co z tego, że pięćdziesiąt metrów wcześniej, postawili zakaz wjazdu?!? Zerknąłem na nawigację i zobaczyłem, że mogę objechać to miejsce polną drogą. Na jej początku, zatrzymali samochód Czesi, którzy wyprzedzali mnie kilka minut wcześniej. Oni mieli kanapki, a ja rower ;-) Niestety jak się okazało, droga była drogą tylko do pewnego momentu. Później zaczęły się chaszcze, przez które musieliśmy się z Antkiem przedzierać. Doszło nawet do tego, że musiałem odpiąć wszystkie sakwy, wziąć Antka na grzbiet i pokonać odcinek 100-150 m, nosząc wszystko na raty, to przez owe pokrzywy i inne zielska, a na końcu przez pole kukurydzy. Na szczęście obyło się bez większych strat, bo mowa tu jedynie o dużej stracie czasowej. To, że zostałem poparzony przez pokrzywy, wyjdzie mi pewnie jeszcze na dobre ;-)

Czechy 2011, dzień 7

Sobota, 30 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

godzina 9:55

Dziś rano ze snu wyrwało mnie kichnięcie babci. No dobra... Tylko drzemałem :-) Rano pogoda nie była zbyt zachęcająca do jazdy. Wiał przeciwny wiatr i było chłodno. Na szczęście babcia twierdziła, że dziś padać nie będzie ;-) Być może (a i oby!) miała rację, bo gdy dojeżdżałem do Hlubok nad Vltavou, słońce bardzo nieśmiało zaczynało przedzierać się przez warstwę chmur.
Zamek w czeskim Windsorze (bo tak go chyba nazwę), jest jak najbardziej godny polecenia, choć na tle dotychczas przeze mnie widzianych, wygląda nieco jakby był zbudowany z jakiś klocków, typowo w celach turystycznych. Mieści się on na stromym wzgórzu, natomiast w dole położony jest bardzo ładny kościół, do którego nawet pozwoliłem sobie wejść.
Za moment wyruszam w dalszą trasę. Mam nadzieję, że teraz wiatr będzie wiał mi w plecy :-)

Czechy 2011, dzień 6

Piątek, 29 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

Pokaż trasę GPS

godzina 23:55

Po wyjeździe z Pilzna, dopadł mnie brak motywacji do dalszego kręcenia. Chyba do tego doszło znużenie, bo zdarzyło mi się nawet obetrzeć sakwę o barierkę podczas jazdy. Zamierzałem dotrzeć dziś do Prachatic, ale ostatecznie w Nepomuku kupiłem bilet na pociąg i w ten sposób dostałem się do Czeskich Budziejowic. Najprawdopodobniej w drodze do Brna odwiedzę dwa, trzy miejsca i stamtąd znów postaram się udać pociągiem do Ostravy. Coś czuję, że chyba pora kończyć tegoroczną wyprawę... Dodatkowo najpewniej gdy pakowałem się do pociągu, do reszty załatwiłem sobie lewy - kontuzjowany wcześniej - łokieć. Chwilami dosyć mocno mnie rwie. Na szczęście nie podczas jazdy :-) Tak w ogóle, to samo to moje ładowanie się do pociągu, było dosyć głośne :-) Zacząłem ładować sakwy, natomiast idący w moją stronę konduktor coś do mnie wykrzykiwał. Kompletnie nie miałem pojęcia, o co mu chodzi :-) Zrozumiałem jedynie, że "trzy koła", niby już były załadowane we wcześniejszym wagonie. O co biega? :-) Później było już spokojnie :-)
Do Budziejowic dotarłem o czasie, tj. krótko przed godziną dwudziestą. Tak w ogóle, to na podstawie dzisiejszych obserwacji muszę przyznać, że czeska kolej działa sprawnie. No i pociągi szybko jeżdżą ;-) Mimo to wiedziałem, że dziś czekam mnie szukanie noclegu już po zmroku. Chciałem znaleźć coś pomiędzy Budziejowicami, a Hluboką nad Vltavou. Postanowiłem też już dziś zobaczyć Rynek i w miarę szybko wyruszyć w dalszą drogę.




Gdy opuszczałem ścisłe centrum, zrobiło mi się nieco szkoda tego, że nie zagrzeję tu miejsca dłużej. W moim odczuciu, Czeskie Budziejowice tętniły życiem jeszcze bardziej, niż choćby Praga. Lokale przepełnione były ludźmi, na chodnikach wciąż przechadzali się turyści. Aż chciało się pobyć tu dłużej. Tymczasem jechałem już w szarówce, aby poza granicami miasta, znaleźć miejsce do rozbicia namiotu. Mijając jedne ze skrzyżowań, zauważyłem napis "penzion". Po sekundzie czy dwóch, postanowiłem zawrócić i sprawdzić tą miejscówkę.
Właścicielką okazała się być kobieta w już podeszłym wieku. Za nic nie chciała opuścić z 300 Kc, które ostatecznie zapłaciłem :-) Trzeba jednak przyznać, że cały, trzypiętrowy dom, jest bardzo dobrze utrzymany i w sumie, to uznałem ostatecznie, że ta cena nie jest zbyt wygórowana. Na jutro w planach obejrzenie dwóch zamków: Hluboka nad Vltavou i Cervena Lhota, a ponadto maksymalne zbliżenie się do Brna.
Dobranoc :-) (pora spać, bo jest dwunasta trzydzieści ;-) )

PODSUMOWANIE:
DST: 67,83 km AVS: 15,0 km/h TM: 4:30:44 MXS: 54,8 km/h

Czechy 2011, dzień 6

Piątek, 29 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

godzina 10:58

Właśnie dopijam pysznego Pilsnera w Browarze Prazdroj :-) Za moment pewnie udam się do tutejszej restauracji, aby coś zjeść i oczywiście popić ;-) Chyba Pilzno będę zwiedzał na nogach ;-) Dobrze, że chcę jedynie liznąć centrum. Już dziś będę pędził w kierunku Czeskich Budziejowic.
Dziś zebrałem się przed godziną ósmą. Korzystając z okazji, zrobiłem Antkowi ekspresowy przegląd. Muszę przyznać, że to była świetna miejscówka. Początkowe kilometry szły mi dosyć opornie do momentu, aż wjechałem na drogę szybkiego ruchu do Pilzna. Jazda tam przypominała OES do Valasske Mezirici rok temu :-) Cztery dychy na blacie, sakwy i prujemy do przodu! :-) Sam wjazd do Pilzna także mi się podobał: lubię tak pędzić wśród samochodów. Dodatkowo dziś miałem cały czas z górki :-)

Czechy 2011, dzień 5

Czwartek, 28 lipca 2011 · dodano: 14.08.2011 | Komentarze 0

Pokaż trasę GPS

godzina 22:21

Nie ujechałem za dużo, bo już po kilku minutach zaczął padać deszcz. Za znakiem informującym o końcu miejscowości Holoubkov, zdecydowałem się przeczekać opady pod wiatą, którą minąłem kilkanaście metrów wcześniej. To była bardzo dobra decyzja, bo chwilę później rozpadało się na dobre. Tym razem minęło pół godziny, zanim wyruszyłem ponownie. Jako, że dziś już raz się przebierałem, musiałem uważać, aby nie wjechać w koleiny z wodą. Nie chciałem ponownie się zamoczyć. Za miejscowością Rokycany, postanowiłem odbić na drogę rowerową i był to słuszny wybór. Jechałem prostą i równą, asfaltową drogą, o szerokości około trzech metrów, pośród ciszy i ładnych widoczków, z dala od samochodowego zgiełku. Jak to jednak w życiu bywa, gdy tylko głośno pochwaliłem ów trakt, zamienił się on w kamienistą, nieutwardzoną drogę. Dodatkowo przede mną był podjazd. Gdy go pokonywałem, ostre kamienie uciekające spod tylnego koła sprawiały, iż rzucało rowerem. Mimo wszystko wciąż cieszyłem się jazdą. Zwłaszcza, iż na szczycie rozpościerał się ładny widok. Niebawem też dotarłem do miejscowości Ejpovice, gdzie bardzo szybko znalazłem ubytovnę (a raczej penzion). Po bardzo krótkiej negocjacji, sprzedano mi nocleg, za 200 Kc, co jest równowartością nieco ponad 30 polskich złotych. Jak na standard pomieszczenia, to te 200 Kc, to żadna cena. Były w nim trzy łóżka, telewizor, czajnik, natrysk i pełne umeblowanie. Do tego wszystko zadbane i bardzo czyste, co sam sprawdzałem. Doprawdy szacunek dla gospodarzy. Brakowało tylko jednego...



W kilka minut później, wyjechałem ogołoconym z sakw Antkiem (oj, jak kierownica lata! ;-) ) na poszukiwanie potravin, lub choćby stacji paliw. Pokonaliśmy w tym celu chyba ponad 10 km, ale ostatecznie udało się :-) Przy okazji opędzlowałem jeszcze białego Magnuma, który był niejako nagrodą za dotychczasową jazdę :-) W drodze powrotnej, towarzyszył mi balon (ci Czesi chyba faktycznie mają fioła na punkcie latania), a już na krótko przed zjazdem z głównej drogi, mogłem podziwiać przepiękny (i tu bez przesady) zachód słońca. W każdej sekundzie widać było, jak słońce opada w dół. Dla takich chwil warto żyć i być dobrym człowiekiem. Ogarnęła mnie chwila refleksji, poczułem wewnętrzną siłę... Walczyć i iść do przodu. Chyba pierwszy etap nauki za mną... Ruszyłem dalej, niebawem skręcając w stronę swego przystanku i wracając poniekąd do realnego życia.
Oczywiście gdy wróciłem do pokoju, cały misterny plan uporządkowania sakw i przepakowania się legł w gruzach :-) Pierwsza puszka syknęła... (niestety butelkowego na stacji nie było ;-) ) Przy piwie zacząłem szukać, gdzie to w Pilźnie znajduje się Browar Prazdroj, oraz zrobiłem bardzo małe pranie ;-) Nie obyło się oczywiście bez akompaniamentu czeskiej TV ;-)
Jutro rano atak na browar, a następnie wizyta w centrum (może jakiś czeski obiad z piwkiem? ;-) ) i lecimy z Antkiem w kierunku Czeskich Budziejowic :-) Póki co jest za dziesięć jedenasta. Jeśli mi się zechce, uporządkuję sakwy dziś, a jeśli nie, to jutro przed wyjazdem, albo... może i wcale? ;-)

PODSUMOWANIE:
DST: 100,03 km AVS: 17,7 km/h TM: 5:38:45 MXS: 49,6 km/h