Praca 020415

Czwartek, 2 kwietnia 2015 · dodano: 02.04.2015 | Komentarze 0

Znów budzik dał znać o sobie niespodziewanie. Za oknem było już cicho, bez śladu wczorajszej wietrznej zawieruchy.

Pokaż trasę GPS

Powietrze było mroźne, a do pracy jechałem to niby się spiesząc, to niespiesznie machając nogami. Dzień okazał się być pogodowym kotłem :-) Około godziny dziesiątej zaczął sypać śnieg. Leciały duże płaty! :-) "A ja już letnie założyłem... ;-)" - zażartowałem. Później był ostro zacinający deszcz z gradem. Tym razem w myślach pojawiła się sugestia, że być może będę dziś nocował w pracy ;-) Wypogodziło się jednak na godzinę przed końcem :-) 



Wracając, minąłem na Towarowej gromadkę nastroszonych wróbli, siedzących na jednym z drzew. Radośnie skwierkały, ożywiając szarzyznę. Na miasto dojechałem całkiem sprawnie i po załatwieniu sprawy, ruszyłem w okrężną drogę powrotną do domu tak, by ominąć nielubiany wiadukt. Trochę się razem pochlapaliśmy - troszkę wody chlapnęło nawet na licznik :-) Na Kozielskiej zaczął padać deszcz, ale gdy dojechałem do domu, z nieba świeciło już słońce :-) 

Praca 010415

Środa, 1 kwietnia 2015 · dodano: 02.04.2015 | Komentarze 0

Gdy zadzwonił budzik było mi zupełnie obojętne, czy spóźnię się do pracy, czy też nie :-) Z ciekawością wyjrzałem za okno. Ładne błękitne niebo przystrojone chmurkami. Tylko wiatr szalał. 

Pokaż trasę GPS

Na szczęście wiał mi w plecy, więc do celu dojechałem bardzo sprawnie :-) Za torami krzyknąłem cześć koleżance i wyrwałem do przodu :-) Średnia 25.3 z wiatrem ;-) 
Zbierając się do powrotu obserwowałem perypetie koleżanki, lawirującej między TIRami, oraz... zacinający pod ukosem, mocno padający deszcz :-) Gdy zszedłem na dół... nie było po nim śladu :-) Czas liczony w sekundach! :-) Przez miasto jechało mi się świetnie! Samochód przed który wjechałem za wiaduktem, minął mnie dopiero tuż przed skrzyżowaniem z Wojska Polskiego :-) Może to nie reguła, ale po raz kolejny można było spostrzec, że rower w mieście daje rady! Na miejscu w banku musiałem poczekać kilka minut na inną zmianę. Czekając podziwiałem Antka zza szyby :-) Gdy już przeszliśmy do konkretów, dowiedziałem się, że nie dam rady i że jestem Romek ;-) Ostatecznie jednak - z dużą dozą humoru - sprawa została pomyślnie załatwiona :-) Zgodnie z wcześniejszym zamysłem udałem się w kierunku Azot :-) Śmigałem sobie miło! :-) Zastanawiałem się tylko, czy jechać asfaltem przez całe Azoty, czy skręcić na leśny skrót, poświęcając średnią. Wybrałem drugą opcję, dosłownie po kilku sekundach ciesząc się z dokonanego wyboru, gdy szum samochodów ustępować zaczął śpiewom ptaków :-)



Skrót pokonałem niepostrzeżenie. Gdy tylko wyjechałem na ulicę, musiałem zacząć stawiać czoła mocnemu wiatrowi. Później - na azotowym skrócie - dojrzałem w oddali ciemne chmury. Walczyłem cały czas o średnią, czując się trochę jak na treningu ;-) Na swoje osiedle wjechałem wraz z pierwszymi kroplami deszczu :-) 
_
Dziękuję Ci Antosiu!