Sprawdzenie trasy dla Karolka :-)

Poniedziałek, 22 kwietnia 2019 · dodano: 08.09.2019 | Komentarze 0

Pogoda na dziś się nam nie sprawdziła. Mieliśmy iść z Karolkiem na rower po śniadaniu, ale mimo słońca, było momentami wręcz zimno. Później dojechali do nas goście i Karol przeplatał jazdę na rowerze po podwórku z zabawą z innymi. Po obiadku pogoda się wyklarowała i zrobiło się cieplej :-) W związku z tym, że dzieci bawiły się razem, pojechałem sam.

Pokaż trasę GPS

Praktycznie przez całą drogę myślałem o Karolu bo żałowałem, że nie ma go ze mną. Z drugiej strony wtedy nie sprawdziłbym trasy, którą możemy wykorzystać latem. Leśny przejazd przypominał mi Kaszuby, a myśli o dzieciach - ubiegłoroczny nierowerowy urlop w Karkonoszach. Wspólnie spędzony czas jest bezcenny i pomimo tymczasowych problemów, chyba jednak będziemy musieli coś rowerowego wymyślić na ten sezon tak, aby również Kasia nie była pokrzywdzona :-) Mijały metry i kilometry, aż w końcu objeździłem okoliczne jeziora, w myślach przywołując rowerowy wyjazd z dziećmi :-) Na sam koniec wyjazdu naszła szara chmura i przykrywając słońce spowodowała, że od razu zrobiło się chłodniej. Mnie to jednak oczywiście nie przeszkadzało! :-)

Pierwszy krótki przystanek na trasie :-)


Droga Krzyżowa


Miasto wojewódzkie Opole żegna ;-)


Elektrownia w oddali :-)


Jakieś pięć do trzech metrów! ;-) Tyle dzieliło mnie od przebiegającej sarny! :-)


A wydostała się stąd :-)



Krótki postój na leśnym skrzyżowanku :-)


Leśna sadzawka :-) Niestety zmąciłem spokój dwóm kaczuszkom...


Dojechałem na miejsce :-) Karol śmignie tą trasę bez problemu! ;-)



Objazd pierwszego jeziorka :-) Wiosna...


Nad brzegiem :-)


Ślad po bobrach :-)


Kolejny brzeg ;-)


Gdzie ja dojechałem? :-)


Powszechny, lecz miły akcent :-)


Na pomoście :-)


Ślady po ostatniej wichurze.


Już powoli wracamy do domku :-)


Piękny las naokoło :-) Z tęsknotą wspomniałem Sobibór... Tam było magicznie...!

Jednak jest sens jeździć na innym rowerze niż szosa...

Niedziela, 21 kwietnia 2019 · dodano: 08.09.2019 | Komentarze 0

W piątek po pracy zdecydowałem się jeszcze wrócić do domu po rowery i dopiero później jechać na świętowanie. Pogoda miała być bardzo dobra i czułem w kościach, że jest to odpowiednia decyzja. Faktycznie tak było bo - przede wszystkim Karol - ale i również Kasia, śmigali na rowerach aż miło już od soboty :-) Mieliśmy w planach wspólny wypad, ale nie wyrobiliśmy się czasowo. Niedziela była już jednak nasza :-)

Pokaż trasę GPS

Już na samym początku wyjazdu wpadło mi do głowy, czy w wakacje nie uda się przypadkiem zabrać Karola pod namiot :-) Zobaczymy co z tego wyjdzie :-) Tymczasem w trakcie dzisiejszego wyjazdu ja wszedłem na ambonkę myśliwską (przypomniały mi się z automatu stare czasy szkoły średniej ;-) ), a Karol cieszył się każdym korzeniem, każdą przeszkodą :-) Ania chyba po prostu cieszyła się nami :-) Jeżeli chodzi o mnie i rower, to ja po prostu jechałem, ale za to wręcz ekstremalnie cieszył mnie widok Karola jadącego obok. I nie chodziło o rower. To narzędzie - jedno z wielu. Radowała mnie możliwość wspólnego spędzania czasu, patrzenia na własne dziecko. Ogarnęła mnie ogromna wdzięczność. Nawet dla tego jednego wyjazdu warto było wracać do domu po rowery... Wspomnę jeszcze choćby o tym, że Karol po samym podwórku wykręcił przez dwa dni wielokrotnie więcej kilometrów, niż dziś z nami ;-)

Ależ tam było zielono! Tak soczyście zielono! :-)


Już przy wieży obserwacyjnej :-) Nawet udało się nam porozmawiać ze strażnikiem, a przy okazji usłyszeliśmy kilka ciekawostek :-)


Krótki postój przy dużym pieńku :-) Chwilę wcześniej pozował tu Karol :-)


Dawne wspomnienia... ;-)




Młody zasuwał, aż się za nim kurzyło! :-)


Piknikowy postój :-)


Był i moment lekkiej przeprawy :-)



Młody zasuwa z wzniesienia :-)


Czekamy aż urosną :-)



Kolejny krótki postój już na sam koniec wyjazdu :-)

No ileż można!

Niedziela, 7 kwietnia 2019 · dodano: 08.09.2019 | Komentarze 0

No właśnie. Ileż można czekać na jazdę na szosie? Dwa miesiące minęły...!

Pokaż trasę GPS

Pierwsze odczucia, to niestety brzydki zapach powietrza... Na szczęście nie zapomniałem, jak się na szosie jeździ ;-) Tempo jazdy miałem raczej spokojne, a mocniej deptać zacząłem dopiero pod koniec wyjazdu :-) Finalnie też okazało się, że ubrałem się zbyt lekko - w drodze powrotnej było mi już chłodno. Dojeżdżając do zbiornika na Dębowej ucieszyłem się z tego, że wyszedłem na rower :-) Ot dla zdrowia nie tylko fizycznego :-) Dobrze było wyjść z murów na "świeże" powietrze ;-) W tym roku być może będę jednak musiał zrobić dwa kroki wstecz i odpuścić trochę rower. Odniosłem wrażenie, że nie sprawia mi frajdy w 100% ale tylko i wyłącznie dlatego, że w obawie o swoje kończyny dolne, wstrzymuję się z deptaniem na maksa. Wszystko się jeszcze okaże.

Kolejny standard na Dębowej :-)